ترم اول دانشگاه

کم کم داریم ب پایان ترم نزدیک میشیم و امتحاناتمون شروع میشن

این هفته ک بهترررییین هفته ی دوران تحصیلی و شاید عمرم بود

ما شنبه ها و یکشنبه ها برناممون خیلی سنگینه

از صب تا عصر کلاس داریم

کلا حسابی خسته میشم و انرژیم گرفته میشه

و بیشتر ساعتای کلاسای شنبه یکشنبمون با دکتر فانیه

و این هفته کنسل شد

واییییی خدا خیییلی خوب بود

کلا شنبه یکدونه کلاس رفتیم با دکتر رحیمی ک اینقد استادشو دوس دارم و درسشو

تفریح بود برام

و یکشنبه هم فقط ازمایشگاه داشتیم عصر

اونم خیلی خوب بود و تفریح بود

دوشنبه هم ک کلا یک کلاس بیشتر نداشتیم

فقط از استادش دلگیر بودم  ک اونم اینهفته مهربون شده بود

و اما دیشب

دیشب ب یاد موندنی ترین شب زندگی دانشجوییمون بود ک تو پست بعدی میگم ک همیشه یادم بمونه و پست اختصاصی ب خودشو داشته باشه

اینقد اتفاق و ماجرا داشتیم این مدت

مخصوصا تو دانشگاه ک نمیدونم از کجا بگم و چقد حیفم میاد ک ننوشتم

مختصرشو میگم ک سارا انصراف داد و خیلی یهویی رفت

خییلی خییلی ناراحت شدم

دوستای خوبی پیدا کردم و با یکنفر از پسرا هم دعوام شد

ادبیاتم هم بیست شدم ک اونو هم باید تو یک پست جدا بنویسم

و اینکه بالاخره مامان ماشینو فروخت و یک ماشین دیگ گرفت

چقد دلم تنگ میشه برا ماشین

ماشینی ک همه ی اولین هامون تو اون بود

حدود ده سال باهامون بود

ولی ماشین خوبی بود

دلم براش تنگ میشه

چ بارونی گرفته الان

دیشب نم نم و الان ب شدت میباره

مرغ و خروس یلدا تو حیاط حسابی اب کشیده شدن

خاله زهره رفت و بردشون تو خونشون

خلاصه دانشگاهه و ماجراهاش

دوستیاش

دشمنیاش داستاناش شایعاتش ماجراهای عشقیش و.....

سپیده رو هم چن باری تو بوفه دیدم

با دوستاش بود

هردومون ب روی خودمون نیاوردیم ک همو میشناسیم

ولی از دیدنش خوشحال نشدم

یاد دوستیه 16ساله ی قشنگی ک داشتیم میوفتم و یاد کاری ک باهام کرد و هنوزم بعد از سه سال نمیتونم فراموشش کنم و ببخشم

ولی بازم بدشو نمیخام

اونم شرایط خوبی نداشت و الانم شاید نداشته باشه

دلم میسوزه بهش و نمیتونم بدشو بخام

حیف شد ک سارا رفت

دلم واسه گپ زدنامون تو بوفه و گوش دادن ب نصیحتاش ب عنوان یک بزرگتر خیلی تنگ میشه

وقتی ب این فکر میکنم ک یعنی دیگ ممکن نیس هیچ وقت ببینمش گریم میگیره

کسی ک اولین بیرون رفتنای دسته جمعیمون با اون بود

ب عنوان بزرگتر همیشه راهنماییمون میکرد و جزوه هاش همیشه کامل بود و بهمون میداد

خیلی برام سخته واقعا دلم تنگ میشه

26 همین ماه هم تولد و اش دندونی بردیاس

یک سالش شد بچه

یادش بخیر پارسال همین موقعا چقد درگیر کلاسای کنکور بودم و اعصابم بهم ریخته بود

بعد خبر دادن ک پریسا رو بردن بیمارستان

منم بعد از کلاس سریع رفتمو بچه ب دنیا اومد

چ شب جالبی بود

کلا تا یک ماه همه تو تکاپو بودن برا عضو جدید خونواده

چقد زود گذشت

نمیدونم این مطلبو چجوری تمومش کنم

فقط یک پایان مینویسم

پایان

خابگاه...